Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014

Ανανέωση...

Καλημέρα κοπέλες. Καλή και δημιουργική βδομάδα.
Δεν σας έχω μάθει σε πολλά λόγια γιατί έτσι είμαι από φύση μου, μου αρέσει βλέπετε πιότερο να ακούω παρά να μιλάω. Της σημερινής όμως ανάρτησης, της αξίζουν περισσότερα λόγια.
Πάμε λοιπόν.....
Χρόνια πολλά πίσω, εποχή του 82 όταν γνώρισα την από τότε φίλη μου Νία.
Της είχαν κάνει που λέτε, δώρο στο γάμο της, δύο απίθανες για την εποχή εκείνη σιδερένιες καρέκλες μαζί με ένα επιπλάκι ασορτί που είχε ένα θαυμάσιο μάρμαρο με πρασινοανοικτές και σκούρες αποχρώσεις, τα οποία ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά.
Από τότε της είχα πει ότι αν έφτανε κάποια στιγμή και δεν τα ήθελε άλλο, θα τα έπαιρνα εγώ.
Τα χρόνια πέρασαν και κάπου στο 2012 η Νία τα βαρέθηκε, είχε αλλάξει βλέπετε και η μόδα, όμως εκείνη την περίοδο είχαμε χαθεί και μιλούσαμε μονάχα τηλεφωνικά. Σε κάποια από αυτές τις συνομιλίες μας μου είπε πως ανανεώνοντας το σπίτι της τα προαναφερθέντα, είχαν καταλήξει σε μιά θεία της.
ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΤΑΞΕΙ σήκωσα κακιά φωνή.
Όταν έφτασε η ώρα και έφυγε η θεία, υπερπλήρης ημερών, με παρότρυνε η Νία να πάω να τα πάρω και βέβαια δεν ήθελα και δεύτερη πρόσκληση.
 Τα πήρα λοιπόν και τα έβαλα σε ένα δωμάτιο αλλά δεν τα άφησα για πολύ γιατί δεν ταίριαζαν καθόλου.
 Μπήκαν στην αποθήκη.
Κάθησαν εκεί πόσα χρόνια... Τα έφαγε η σκόνη, γρατζουνίστηκαν και τα υφάσματα από την Τζένα.
Τι τα θες εδώ μέσα τα άχρηστα και σου πιάνουν τόσο χώρο, μου έλεγε κατά διαστήματα η Ελισάβετ και γω σαν απάντηση άλλαζα κουβέντα.
Την ευκαιρία την βρήκα την περασμένη βδομάδα, που είχα πάρει άδεια από την δουλειά μου και αφού τέλειωσα με το μπάχαλο που γινόταν μέσα στο σπίτι, έφτασε η ώρα και της αποθήκης. Τα είδα μπροστά μου και ήρθε η έμπνευση.


Η αρχική μορφή.

Αφαίρεσα τα κομμάτια της πλάτης και των καθισμάτων,
τις έπλυνα και αφού στέγνωσαν άρχισα δουλειά. Βάφτηκαν οι σκελετοί, άλλαξα και ταπετσαρία, άλλη πονεμένη ιστορία, δεν ξέρω καν που βρίσκεται το καρφωτικό που είχε ο Νίκος, βρίσκω ένα από μιά φίλη του έλειπε ένα ανταλλακτικό, βρίσκω δεύτερο από έναν γείτονα μετά από λίγο μπλόκαρε, έφτασα οκτώ η ώρα το βράδι να τρέχω στη Φώφη και αισίως με το δικό της να τα τελειώσω.
Γύρισα σπίτι, τα μοντάρισα και επιτέλους οι δύο καρέκλες βρήκαν τη θέση τους δίπλα στο τζάκι.
Και μιά κοντινή του σκελετού
Είμαι ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα. Τώρα όταν βρω χρόνο θα φτιάξω και το επιπλάκι που δεν θυμάμαι πως το λένε.
Βέβαια όπως δεν φημίζομαι για την πολυλογία μου, έτσι δεν φημίζομαι και γιά τις φωτογραφίες μου, όμως έχω πλησιάσει κατά πολύ τα χρώματα φωτογραφικά.
Συγνώμη για το πολύωρο διάβασμα και καλό μήνα σε όλους. Άιντε μας έρχονται και τα Χριστούγεννα...  

16 σχόλια:

  1. Τέλεια μεταμόρφωση!
    Αγνώριστες έγιναν...
    Καλό μήνα....♥
    **Αννιώ**

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πω πω δουλειά που έριξες, αλλά έγιναν τέλειες!!!!
    Θα ήταν κρίμα να χαθούν τέτοια κομμάτια!!!!
    Φιλάκια πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μετά από τόσα χρόνια, στολίζουν τώρα το σπίτι σου!!! Με τέτοια περιποίηση που τους έκανες, θα σε ευγνομωνούν οι καρεκλίτσες!!
    Φιλάκαι πολλά, Ελένη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με ευγνωμονούν αυτές λες, γιατί εγώ νομίζω πως μάλλον εγώ τις ευγνωμονώ που δεν σάπισαν τόσα χρόνια παραπεταμένες...

      Διαγραφή
  4. Μιλάμε για πλήρη μεταμόρφωση, ελπίζω να μη στα πάρει πίσω τώρα η φίλη σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι σιγά μην τις τις ξαναδώσω... ούτε να με χρυσοπληρώσει που λέει ο λόγος χι χι χι

      Διαγραφή
  5. Μια χαρα έγιναν οι καρέκλες τέλεια η μεταμόρφωση πολύ δουλεια ομως βρε παιδί μου.!! καή εβδομαδα να εχεις φιλακιααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου όντως πολύ δουλειά αλλά τι να έκανα? Τους αφιέρωσα πολύ χρόνο και αυτόν σπαστά λόγω έλλειψης χρόνου...

      Διαγραφή
  6. Κρίμα δεν ήταν να πεταχτούν???? Τις έκανες κούκλες.... με πολύ δουλειά βέβαια, αλλά χαλάλι τους!!!! Περιμένουμε να δούμε και το επιπλάκι!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα τι να σου πω Βίκυ μου για το επιπλάκι που δεν είναι επιπλάκι, αλλά δεν ξέρω πως το λένε...δεν είναι στα προσεχή σχέδιά μου... Ίσως κάποια στιγμή...

      Διαγραφή
  7. Πως μου ξέφυγε; Μμμμμ πολύ όμορφα έγιναν!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΟΙ ΚΑΡΕΚΛΕΣ ΚΑΛΕ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βραχιόλια πλεκτά με σύρμα.

Καλησπέρα και χρόνια πολλά. Πέρασαν και οι Άγιες μέρες του Πάσχα και παρ'όλο που ο καιρός αντιστέκεται πάμε ολοταχώς για το καλοκαιράκι...